بسم رب الحسین                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                    سلام.میلاد با سعادت عشق عالمین امام حسین(ع) وسردار رشید کربلا حضرت عباس و سیدالساجدین(ع) بر شما مبارک.آن روز آسمان هم از شوق دیدارش سبکبال بود.زمین از شدت شادی حضورش گلوله ای از آتش بود.امروز او می آمد.او که عیسی هم به حقانیتش قسم یاد کرده بود.دلها در سینه می تبید.امروز یار باوفای حسن ودومین سبط رسول بر تمام جهانیان چشم می گشود.آری امروز عرش و فرش و تمام آسمانیان منتظر قدوم منور وزیبای اویند.و امروز حسین چشم بر جهان خواهد گشود.حسین مظهر عشق و صلابت و بزرگی.حسین حاجی خانه عشق الهی.حسین سرو بلند قامت عرصه هستی.حسین یادگار بهلوی شکسته و دست های بسته و حسین نگین قلب عمه زینب.حسین جان عزیز دل زهرا با آمدنت آسمانیان شاد گشتند و آن روز که در کربلا قوم ضالین سرت بر روی نیزه کردند گریستند.تو خورشید هستی بودی. آن گاه که بر خاک کربلا وارد گشتی خورشید از شرم حضورش غروب کرد و آن گاه تو بودی که همچون خورشید عالمتاب بر دل همگان تابیدی.ماه روی تو آزاده را اسیر کرد و عشق تو بود که آتش بر عالم فکند و چه کور بودند یزیدیان که نور رخ تو را ندیدند.تمام هستی امروز آمدم تا کنیزی باشم برایت باشد که ارادتم و عرض تبریکم را به مناسبت میلادت ببذیری.مولا جان میلادت مبارک.